Sąvokos
Adresat – osoba, do której kierowany jest utwór, np. wiersz.
Animizacja – nadanie przedmiotom, zjawiskom lub pojęciom cech istot żywych.
Epitet – wyraz określający rzeczownik; zazwyczaj jest nim przymiotnik; uwydatnia cechę przedmiotu, zjawiska lub pojęcia; sprawia, że utwór staje się bardziej plastyczny.
Fraszka – krótki, wierszowany tekst o charakterze humorystycznym.
Hymn – utwór o charakterze podniosłym, pochwalnym; zazwyczaj pisany na cześć bóstwa, ojczyzny, wartości czy wydarzenia; posiada budowę stroficzną, występują w nim rymy=.
Liryka pośrednia – liryka, w której podmiot liryczny kryje się za bezosobową refleksją lub za konstrukcja świata przedstawionego.
Liryka bezpośrednia – liryka, w której podmiot liryczny bezpośrednio przedstawia swoje przeżycia.
Liryka podmiotu zbiorowego – liryka, w której podmiot liryczny wypowiada się jako grupa ludzi, zbiorowość.
Liryka inwokacyjna – liryka apelu, w której podmiot liryczny wyraźnie kieruje wypowiedź do konkretnego adresata.
Metafora – takie zestawienie słów, które nie występuje w języku potocznym; nadaje nowe, przenośne znaczenie; wpływa na wyobraźnię czytelnika.
Obraz poetycki – opis świata przedstawionego językiem poezji.
Pieśń – posiada prostą budowę, podzielona jest na strofy, posiada refren; występują w niej rymy; posiada różnorodną tematykę.
Porównanie – wskazanie na podobieństwo jednego elementu do drugiego.
Powtórzenie – powtórzenie tego samego wyrazu kilka razy, w celu podkreślenia danej treści.
Refren – powtarzająca się część wiersza; występuje między strofami.
Rymy krzyżowe – rymy naprzemienne, występują, gdy pierwszy wers rymuje się z trzecim, drugi z czwartym itd. (ABAB).
Rymy okalające – wiążą początkowy i końcowy wers, np. w czterowierszowej zwrotce wiersza wers pierwszy rymuje się z czwartym (ABBA).
Rymy parzyste – rymy wiążące sąsiadujące ze sobą wersy, np. pierwszy z drugim, trzeci z czwartym (AABB).
Rymy – brzmiące podobnie lub identycznie zakończenia wyrazów na końcu poszczególnych wersów.
Rodzaj literacki – grupa utworów literackich posiadających wspólne cechy kompozycyjne, językowe i stylistyczne.
Tren – wiersz o charakterze żałobnym, poświęcony osobie zmarłej.
Uosobienie – nadanie zwierzętom, roślinom, przedmiotom lub pojęciom cech ludzkich.
Wiersz stroficzny – utwór podzielony na strofy (zwrotki).
Wiersz stychiczny – utwór bez podziału na strofy.
Wiersz sylabiczny – utwór, w którym poszczególne wersy składają się z takiej samej liczby sylab, zaś akcenty są rozłożone regularnie, co wpływa na rytmiczność oraz melodyjność wiersza.
Wiersz wolny – utwór, w którym występuje różna liczba sylab w wersach.
Wiersz biały – utwór, w którym nie występują rymy.
Wers – linijka tekstu, np. wiersza.
Wyraz dźwiękonaśladowczy (onomatopeja) – naśladuje dźwięki wydawane przez przedmioty, np. kapanie wody: kap, kap.
Wykrzyknik – samodzielna, nieodmienna część mowy; mogą być nimi zarówno wyrazy, takie jak ach! czy och!, jak również onomatopeje: łup!, bam!