Sąvokos

Czasownik – część mowy, do której należą wyrazy nazywające czynność lub stan i odmieniające się
przez czasy i osoby.

Dopełnienie – część zdania określająca czasowniki i uzupełniająca ich treść przez wskazanie przedmiotu, którego dotyczy czynność. Odpowiada na pytania wszystkich przypadków oprócz mianownika i wołacza.

Liczebnik – wyraz oznaczający liczbę elementów lub kolejne miejsce elementu w pewnym zbiorze.

Okolicznik – część zdania wskazująca na okoliczności czynności i najczęściej określająca czasowniki lub wskazująca stopień natężenia cechy. Odpowiada na różne pytania, np. kiedy? gdzie? jak? jak bardzo?

Orzeczenie – główna część zdania informująca o czynności, stanie lub właściwości, o której jest mowa w zdaniu. W zdaniach, które zawierają podmiot, odpowiada na pytania: co robi? co się z nim dzieje? kim jest? jaki jest?

Orzeczenie imienne – orzeczenie składające się z czasownika posiłkowego (być, stać się/stawać się,
zostać/zostawać) i wyrazu mającego samodzielne znaczenie (rzeczownika, przymiotnika, liczebnika,
zaimka, imiesłowu).

Partykuła – nieodmienna część mowy, nadająca wyrazom lub całemu zdaniu swoisty odcień
znaczeniowy.

Podmiot – główna część zdania nazywająca osobę, rzecz lub zjawisko, o którym się w zdaniu orzeka.
Odpowiada na pytania: kto? co?

Przydawka – część zdania określająca rzeczownik. Odpowada na pytania: jaki? czyj? który? ile?

Przyimek – wyraz nieodmienny łączący niejednorodne części zdania lub wyrażenia, wyrażający relacje między jakimiś obiektami lub zdarzeniami.

Przysłówek – nieodmienna część mowy nazywająca cechę i określająca czasownik, przymiotnik lub inny przysłówek.

Rzeczownik – część mowy, do której należą wyrazy nazywające osoby, zwierzęta, przedmioty, zjawiska, pojęcia, które się odmieniają przez przypadki i liczby.

Spójnik – wyraz (albo zespół wyrazów) niemający samodzielnego znaczenia, używany do łączenia
wyrazów, konstrukcji i zdań oraz wyrażający relację między nimi.

Wykrzyknik – nieodmienna część mowy wyrażająca zawołanie, rozkaz, stan emocjonalny lub
intelektualny, mogąca stanowić samodzielną wypowiedź, ale niewchodząca w związki z innymi częściami zdania.

Zaimek – odmienna część mowy, do której należą bardzo zróżnicowane pod względem gramatycznym wyrazy służące do zastępowania w tekście innych części mowy (rzeczowników, przymiotników, liczebników, przysłówków), a niekiedy nawet całych zdań.